تعمیر و اصلاح ریخته گری فولاد ضد زنگ.

تعمیر و اصلاح ریخته گری فولاد ضد زنگ:

1. هر گونه نقص را می توان با سنگ زنی از بین برد، اما اندازه پس از سنگ زنی باید با الزامات تحمل ابعادی ریخته گری مطابقت داشته باشد.

2. ریخته گری های تغییر شکل داده شده مجاز به اصلاح با روش های مکانیکی هستند. پس از اصلاح، تمام قطعات باید از نظر ترک بررسی شوند.

3. در غیر این صورت، قطعات ریخته گری را می توان با جوشکاری تعمیر کرد.

4. هنگامی که از جوشکاری قوس تنگستن برای تعمیر استفاده می شود، منطقه تعمیر و عمق جوشکاری باید با مقررات مطابقت داشته باشد. توجه: 1) منطقه تعمیر جوش به منطقه پس از انبساط اشاره دارد. 2) نواحی جوشکاری با مساحت تعمیر جوش کمتر از 2cm2 در تعداد تعمیرات جوش لحاظ نمی شود.

5. بیش از سه تعمیر جوش نباید در یک مکان انجام شود و فاصله بین لبه های ناحیه جوش (از جمله ناحیه جوش در طرف مقابل) نباید از مجموع قطرهای دو مجاور کمتر باشد. مناطق جوشکاری

6. تمام ریخته گری های عرضه شده در حالت عملیات حرارتی باید پس از تعمیر جوشکاری در حالت اولیه خود عملیات حرارتی شوند و خواص مکانیکی ریخته گری های عملیات حرارتی شده باید آزمایش شود. هنگامی که مساحت ناحیه جوش آرگون کمتر از 2cm2 باشد و فاصله بین مناطق جوش کمتر از 100 میلی متر نباشد، عملیات حرارتی مورد نیاز نیست. اما در ریخته گری فولاد ضد زنگ، بیش از پنج مکان نیست.

7. در محل تعمیر جوشکاری نباید ترک خوردگی، لایه لایه شدن یا جوش ناقص وجود داشته باشد. در هر ناحیه جوشکاری، سه منفذ یا آخال با قطر بیش از 2 میلی متر و حداکثر 1/3 ضخامت دیواره مجاز است و حاشیه ها بیش از 2 میلی متر نباشد. کمتر از 10 میلی متر منافذ یا آخال های پراکنده با قطر کمتر از 0.5 میلی متر شامل نمی شود.

8. برای ریخته‌گری‌هایی که در محیط یا اتمسفر خورنده کار می‌کنند، استفاده از فلاکس در حین تعمیر جوشکاری مجاز نیست.

9. در غیر این صورت، قطعات ریخته گری فولاد ضد زنگ که به چگالی نیاز دارند مجاز به وصله شدن هستند.3