فرآیندهای تکمیل ریخته گری پروانه فولاد ضد زنگ چیست؟

ریخته گری پروانه فولاد ضد زنگ یک فرآیند متداول است که برای ساخت پروانه های کارآمد، مقاوم در برابر خوردگی و مقاوم در برابر سایش استفاده می شود. تکمیل بخش مهمی از ریخته گری پروانه فولاد ضد زنگ است. از طریق ماشینکاری، سنگ زنی و پرداخت، پروانه برای دستیابی به الزامات طراحی اندازه و کیفیت سطح به خوبی پردازش می شود.
ماشینکاری یکی از روشهای رایج برای تکمیل پروانه فولاد ضد زنگ است. این شامل فرآیندهایی مانند تراشکاری، آسیاب، حفاری و برش است. از طریق ماشینکاری، پروانه را می توان اندازه، سوراخ و کانتور کرد. از مزایای ماشینکاری می توان به سرعت پردازش سریع و دقت بالا اشاره کرد که برای تولید دسته ای و پروانه هایی با اشکال پیچیده مناسب است.
سنگ زنی بخش مهمی از تکمیل پروانه فولاد ضد زنگ است. این می تواند کیفیت سطح و دقت پروانه را برای برآورده کردن الزامات طراحی بهبود بخشد. روش های رایج آسیاب عبارتند از: آسیاب سطحی، آسیاب محیطی و آسیاب دایره ای داخلی و خارجی. فرآیند سنگ زنی مستلزم انتخاب ابزار سنگ زنی مناسب و سیالات سنگ زنی و کنترل نیروی و سرعت سنگ زنی برای جلوگیری از سایش یا تغییر شکل بیش از حد پروانه است.
پولیش یکی از روش های متداول پرداخت پروانه استیل ضد زنگ است که برای بهبود سطح و براقیت پروانه استفاده می شود. پولیش را می توان با پولیش مکانیکی و پولیش شیمیایی انجام داد. پولیش مکانیکی از یک دستگاه پولیش و سیال ساینده برای بهبود سطح پروانه از طریق اصطکاک و گرمای تولید شده توسط اصطکاک استفاده می کند. پولیش شیمیایی از عوامل شیمیایی برای تصفیه سطح پروانه استفاده می کند تا لایه اکسید و ناخالصی ها را از بین ببرد و سطح را صاف تر کند.
سندبلاست یک فرآیند تصفیه سطحی است که برای بهبود کیفیت سطح پروانه و افزایش مقاومت در برابر خوردگی آن استفاده می شود. سندبلاست از جت پر سرعت ذرات ساینده برای ضربه زدن و ساییدن سطح پروانه، حذف لایه اکسید و آلاینده ها و صاف تر و یکنواخت تر کردن سطح استفاده می کند. سندبلاست همچنین می تواند زبری سطح پروانه را افزایش دهد، اصطکاک آن را با سیال افزایش دهد و راندمان کاری پروانه را افزایش دهد.