ریخته گری شیر پروانه ای قطعات بسیار مهمی در زمینه صنعتی هستند و پردازش بعدی آنها برای دقت و کیفیت سطح محصول بسیار مهم است.
اولین مرحله پیرایش است که اولین مرحله در پردازش بعدی ریخته گری شیر پروانه ای است. هدف از پیرایش از بین بردن سوراخ ها، ماسه باقیمانده و سایر عیوب سطحی بد روی قطعات ریخته گری است. پیرایش را می توان به صورت دستی یا مکانیکی انجام داد. پیرایش دستی توسط ابزارهایی مانند چرخ ها و فایل های سنگ زنی انجام می شود که به اپراتورها نیاز به تجربه و مهارت خاصی دارد. پیرایش مکانیکی از تجهیزات مکانیکی مانند دستگاه های سنباده و دستگاه های برش استفاده می کند که کارآمد و دقیق هستند. هدف از پیرایش این است که سطح ریخته گری صاف و مسطح شود و زمینه خوبی برای پردازش بعدی فراهم شود.
مرحله بعدی سنباده زدن است که بهبود بیشتر کیفیت سطح و ظاهر ریخته گری شیر پروانه ای است. در طول فرآیند سنباده، معمولاً از مواد ساینده مانند کاغذ سنباده، چرخ های سنگ زنی یا تسمه سنباده برای آسیاب و صیقل دادن سطح ریخته گری استفاده می شود. هدف از سمباده زدن حذف آثار و ناهمواری های ظریفی است که در طول فرآیند پیرایش باقی مانده است تا سطح ریخته گری صاف تر و روشن تر شود. هنگام سنباده زدن، لازم است مواد سنگ زنی مناسب و پارامترهای فرآیند با توجه به مواد ریخته گری و الزامات انتخاب شود تا از اثرات سنباده خوب اطمینان حاصل شود.
سپس ماشینکاری میآید که بخش مهمی از پردازش بعدی ریختهگریهای شیر پروانهای است که برای دستیابی به دقت و اندازه مورد نیاز قطعات ریختهگری استفاده میشود. در طول فرآیند ماشینکاری، معمولاً از ماشین های تراش، ماشین های فرز، ماشین های حفاری و سایر تجهیزات مکانیکی استفاده می شود. عملیات خاص ماشینکاری شامل ماشینکاری سوراخ، ماشینکاری رزوه، ماشینکاری سطح و غیره است. ماشینکاری سوراخ برای پردازش قطر سوراخ و فاصله سوراخ مورد نیاز روی ریخته گری است، معمولاً با استفاده از ماشین های حفاری، ماشین های فرز و سایر تجهیزات. ماشین کاری رزوه ای برای پردازش رزوه های مورد نیاز روی ریخته گری است که معمولاً با استفاده از ماشین تراش، ماشین های پردازش رزوه و سایر تجهیزات انجام می شود. ماشینکاری سطحی برای پردازش سطح صفحه یا منحنی ریخته گری است که معمولاً از ماشین های فرز و سایر تجهیزات استفاده می کند. ماشینکاری باید مطابق با الزامات و نقشه های خاص ریخته گری شیر پروانه ای برای اطمینان از دقت و کیفیت پردازش انجام شود.
پس از اتمام ماشینکاری، عملیات حرارتی نیز مورد نیاز است. عملیات حرارتی برای بهبود خواص مکانیکی و ساختار سازمانی ریخته گری شیر پروانه ای و بهبود مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر خوردگی آنها است. روش های متداول عملیات حرارتی عبارتند از آنیل کردن، نرمال کردن، کوئنچ کردن و غیره. آنیل به این صورت است که ریخته گری را تا دمای معینی گرم کرده و سپس آن را به آرامی سرد می کند تا تنش داخلی را از بین برده و ساختار کریستالی را بهبود بخشد. نرمال سازی به این صورت است که ریخته گری را تا دمای معینی گرم کنید، آن را برای مدتی نگه دارید و سپس سرد کنید تا سختی و استحکام ریخته گری بهبود یابد. کوئنچ عبارت است از گرم کردن ریخته گری تا دمای بحرانی و سپس سرد شدن سریع آن برای اینکه ریخته گری سختی و مقاومت سایشی بالایی به دست آورد. هنگام انجام عملیات حرارتی، لازم است پارامترها و تجهیزات فرآیند مناسب با توجه به مواد ریختهگری و الزامات انتخاب شود تا از اثر عملیات حرارتی خوب اطمینان حاصل شود.
در نهایت، عملیات سطحی برای افزایش مقاومت به خوردگی و اثر تزئینی ریخته گری شیر پروانه ای است. روشهای متداول تصفیه سطح شامل گالوانیزه کردن، پاشش، آنودایز کردن و غیره است. گالوانیزه کردن به این صورت است که سطح ریختهگری با لایهای از روی پوشش داده میشود تا مقاومت در برابر خوردگی آن بهبود یابد. پاشش عبارت است از پاشیدن پوشش های مخصوص روی سطح ریخته گری برای افزایش مقاومت در برابر خوردگی و اثر تزئینی آن. آنودایز کردن به این صورت است که یک لایه اکسیدی روی سطح ریختهگری توسط الکترولیز تشکیل میشود تا مقاومت در برابر خوردگی و اثر تزئینی آن بهبود یابد.3