در طی فرآیند ذوب پمپ جریان محوری باید به چه چیزی توجه کرد

در صنعت ریخته گری ، انتخاب مواد اولیه نقش تعیین کننده ای در کیفیت محصول نهایی دارد. مواد فلزی مورد استفاده برای ریخته گری معمولاً شامل چدن ، آلیاژ آلومینیوم و فولاد ضد زنگ است. این مواد دارای دمای ذوب متفاوت و خصوصیات فیزیکی هستند. بنابراین ، هنگام انتخاب مواد ، لازم است که به طور جامع الزامات طراحی ریخته گری و محیط استفاده از آن را در نظر بگیرید. به عنوان مثال ، چدن به طور گسترده ای در با استحکام بالا استفاده می شود ریخته گری پمپ جریان محوری به دلیل قابلیت استفاده و مقاومت در برابر سایش ؛ در حالی که آلیاژ آلومینیوم به دلیل وزن سبک و مقاومت در برابر خوردگی برای کاربردهای خاص مناسب است. علاوه بر این ، تجزیه و تحلیل ترکیب مواد اولیه نباید نادیده گرفته شود تا اطمینان حاصل شود که فلزات مورد استفاده از استانداردهای مربوطه برای جلوگیری از ریخته گری نقص ناشی از مشکلات کیفیت مواد استفاده می کنند.

انتخاب و نگهداری تجهیزات ذوب نیز بخش مهمی از فرآیند ریخته گری است. انواع کوره ها شامل کوره های برقی قوس ، کوره های القایی و کوره های با فرکانس بالا است و هر نوع کوره دارای مزایا و معایب منحصر به فرد خود است. هنگام انتخاب کوره ، باید چندین عامل مانند نوع فلز ذوب ، حجم ذوب و راندمان تولید در نظر گرفته شود. در عین حال ، نگهداری و مراقبت از کوره به همان اندازه مهم است. به طور مرتب بدن کوره ، مواد نسوز و سیستم گرمایش را بررسی کنید تا از ثبات و ایمنی فرآیند ذوب اطمینان حاصل شود.

در طی فرآیند ذوب ، کنترل دما یک عامل کلیدی است که بر کیفیت ریخته گری ها تأثیر می گذارد. هر ماده فلزی دارای دمای ذوب خاص است و دمای خیلی زیاد یا خیلی پایین تأثیر منفی بر کیفیت ریخته گری خواهد داشت. دمای بیش از حد بالا ممکن است منجر به اکسیداسیون بیش از حد فلز ، فرار از عناصر آلیاژ و حتی گرمای بیش از حد شود. در حالی که درجه حرارت بسیار پایین ممکن است باعث شود فلز به طور کامل ذوب شود و اجزاء یا منافذ ایجاد شود. بنابراین ، یک دماسنج و سیستم کنترل با دقت بالا در طی فرآیند ذوب برای نظارت بر دمای فلز مذاب در زمان واقعی مورد نیاز است و آن را مطابق با وضعیت واقعی تنظیم می کند.

کنترل ترکیب فلز مذاب نیز بسیار مهم است. در طی فرآیند ذوب ، تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی به طور مرتب مورد نیاز است تا اطمینان حاصل شود که ترکیب آلیاژ این فلز نیازهای طراحی را برآورده می کند. نسبت عناصر آلیاژ به طور مستقیم بر خصوصیات مکانیکی و مقاومت در برابر خوردگی ریخته گری تأثیر می گذارد. بنابراین ، در حین ذوب ، با توجه به نتایج تجزیه و تحلیل ترکیب ، باید عناصر آلیاژ به موقع اضافه شوند. به منظور جلوگیری از اکسیداسیون و آلودگی فلز ، باید از گازهای محافظ مناسب مانند آرگون یا نیتروژن در طی فرآیند ذوب استفاده شود تا تماس بین فلز مذاب و هوا کاهش یابد.

در طی فرآیند ذوب ، حذف ناخالصی ها و تصفیه گاز به همان اندازه مهم است. در طی فرآیند ذوب ، اکسیدها و سایر ناخالصی ها ممکن است بر روی سطح فلز ایجاد شود که می تواند تأثیر منفی بر کیفیت ریخته گری داشته باشد. بنابراین ، ریخته گری ها معمولاً deoxidizer مانند آلومینیوم یا فروسیلیکون را اضافه می کنند تا اکسیدها را از فلز مذاب خارج کنند. علاوه بر این ، استفاده از فن آوری های پیشرفته مانند ذوب خلاء یا ذوب حفاظت از گاز بی اثر می تواند به طور موثری تولید اجزاء گاز را کاهش دهد و از این طریق تراکم و قدرت ریخته گری را بهبود بخشد.

پس از اتمام ذوب ذوب ، کار آماده سازی برای روند ریختن نیز باید به آن توجه شود. قبل از ریختن فلز مذاب در قالب ، لازم است اطمینان حاصل شود که دمای قالب مناسب است تا از ریخته گری نقص ناشی از اختلاف بیش از حد دما جلوگیری شود. پیش گرم کردن قالب می تواند به طور موثری اختلاف دما بین فلز و قالب را کاهش دهد و در نتیجه استرس و خطر تغییر شکل ریخته گری را کاهش می دهد. در عین حال ، در طی فرآیند ریختن ، سرعت و روش ریختن باید کنترل شود تا اطمینان حاصل شود که فلز مذاب قالب را به طور مساوی پر می کند و از نقص هایی مانند منافذ یا بسته های سرما جلوگیری می کند .